هندپیس

دریل یا هندپیس دندانپزشکی یک ابزار مکانیکی دستی است که برای انجام انواع روش های معمول دندانپزشکی از جمله از بین بردن پوسیدگی، پولیش و تغییر پروتزها مورد استفاده قرار می گیرد. این هندپیس از اجزای مکانیکی داخلی تشکیل شده است که نیرو ی چرخشی را آغاز می کند و قدرت لازم را برای ابزار آلات برش که معمولاً دنده دندان ها هستند، فراهم می کند. نوع دستگاه مورد استفاده از نظر بالینی بسته به عملکرد مورد نیاز که توسط روش دندان پزشکی تعیین می شود، متفاوت خواهد بود. که معمولا یک منبع نور و سیستم پاشش آب خنک کننده نیز در قطعات خاصی از آن قرار گیرد. این باعث بهبود دید، دقت و موفقیت کلی رویه می شود.
انواع هندپیس های دندانپزشکی
هندپیس های سرعت بالا

هندپیس های پر سرعت با سرعت بیش از 180،000 دور در دقیقه کار می کنند. آنها بسته به مکانیسم های مخصوصشان از نظر فنی در توربین هوایی و افزایش سرعت طبقه بندی می شوند. با این حال ، در شرایط مشابه ، هندپیس های توربین هوا اغلب با نام “سرعت بالا” نیز شناخته می شوند.
مکانیسم ها

قدرت

این توربین با فشار هوای فشرده شده در حدود 35 پوند در هر اینچ مربع (2،4 پوند) ، که از مرکز ابزار عبور می کند و یک آسیاب بادی در سر قطعه هندپیچ می چرخد ، نیرو می گیرد. مرکز آسیاب بادی (chuck) توسط محفظه یاتاقان احاطه شده است، که یک میله اصطکاک را به طور محکم و مرکزی در داخل ساز نگه می دارد.
خنک کننده

اصطکاک تولید شده توسط سرعت بالا باعث ایجاد گرمای قابل توجهی در آبراه ها می شود. بنابراین داشتن قطعات خنک کننده با آب بسیار مهمی است که دارای سیستم خنک کننده ای در آب باشند.
روشنایی

بسیاری از هندپیس های مدرن اکنون در نزدیکی منافذ نور کم نور هستند. نور به سطح برش هدایت می شود تا به دید در حین عمل کمک کند.هندپیس های قدیمی از سیستم لامپ های هالوژن و میله های فیبر نوری استفاده می کردند اما این روش پردازش نور مشکلات زیادی را شامل می شد. مشکلاتی از قبیل این که: لامپ های هالوژن با گذشت زمان خراب می شوند و جایگزین کردن آن ها هزینه ی زیادی را به جا می گذارد و میله های فیبر نوری در صورت ریزش و خراب شدن در طول تکرار چرخه اتوکلاو می شکستند.هندپیس های مدرن امروزه از سیستم های LED استفاده می کنند. مزایای استفاده از LED ها شامل عمر طولانی تر ، نور شدیدتر و تولید حداقل حرارت است.
هندپیس های افزاینده ی سرعت

موتورهای برقی نمی توانند به سرعت توربین های هوایی بچرخند. برای تغذیه یک هندپیس با سرعت بالا و یا برای افزایش سرعت یک موتور الکتریکی ، اغلب به چرخ دنده هایی با نسبت 1: 5 نیاز است. به همین دلیل ، هندپیس های برقی نیز به عنوان هندپیس های افزایش سرعت نامیده می شوند و با سرعت بیش از 180،000 دور در دقیقه کار می کنند.

افزایش سرعت دستی توسط موتور الکتریکی هدایت می شود که به عنوان میکروموتور نیز شناخته می شود.
توان مورد نیاز در دستگیره توسط میکروموتور تأمین می شود.
در داخل جعبه دنده لوازم جانبی داخلی است که به اجزای اصطکاک می تواند با سرعت و گشتاور ثابت بچرخد.
بنابراین برق توسط میکروموتور و تجهیزات داخلی تأمین می شود.

گشتاور

گشتاور توانایی چرخش و برش مداوم فرز و مته حتی در هنگام اعمال فشار است. با افزایش سرعت یک دستگیره گشتاور آن متعاقباً کاهش می یابد (دستگیره های دارای سرعت آهسته گشتاور بالایی دارند ، در حالی که قطعات دستی با سرعت بالا مانند سیستم توربین هوا گشتاور کم دارند).سرعت در حالت آزاد هندپیس با سرعت 1: 5 برابر با سرعت برش آن است ، بنابراین 40،000 سرعت موتور x5 = 200،000 دور در دقیقه سرعت دنده است.موتورهای الکتریکی سرعت 200000 دور در دقیقه را حفظ می کند و قدرت مداوم را فراهم می کند تا گشتاور حفظ شود.
هندپیس های سرعت آهسته

هندپیس های دندانپزشکی با سرعت آهسته با سرعت بسیار کندتری از این دستگیره ها با سرعت بالا و افزایش سرعت کار می کنند و معمولاً به جای توربین های هوایی توسط موتورهای پره چرخشی هدایت می شوند. آنها با سرعتی بین 600 تا 25000 دور در دقیقه کار می کنند. گیربکس داخلی بسیار شبیه به یک هندپیس با سرعت بالا است. تفاوت اصلی این دو در این است که سرعت آهسته دارای سرعت دنده داخلی است و در عوض از یک میله گیر اصطکاک استفاده می کنند.عموماً برای اقدامات جراحی مانند از بین بردن پوسیدگی دندان یا برای صیقل دادن مینا یا مواد ترمیمی مورد استفاده قرار می گیرد. هندپیس های دندانپزشکی سرعت آهسته به طور کلی برای تنظیم اضافی دهانی و پرداخت آکریلیک و فلزات نشان داده شده است.
هندپیس های کاهش سرعت

این نوع از هندپیس ها به منظور کار در سرعت های پایین تر طراحی و ساخته شده اند و در این مواقع کاربرد دارندنشانه های اصلی استفاده شامل آماده سازی کانال اندودنتیک ، قرار دادن ایمپلنت و پیشگیری از آن است.

آماده سازی کانال اندودنتیک

کانال های اندودنتیک با استفاده از یک فایل چرخش آهسته تهیه می شوند. ضروری است كه گشتاور به منظور جلوگیری از جداسازی پرونده اندودنتیك در حین استفاده كنترل شود.

قرار دادن ایمپلنت : به منظور جلوگیری از صدمه رساندن گرما به استخوان در حین قرار دادن ایمپلنت از کاهش هندزفل استفاده می شود.
Prophylaxis با استفاده از کاهش سرعت گیربکس به سرعت مطمئنی می رسد تا گرمای کمتری تولید شود و در نتیجه با انتقال گرما خطر آسیب پالپ کمتر می شود.

فرز یا مته ی هندپیس های دندانپزشکی

فرز دندانپزشکی نوعی مته است که در یک هندپیس مورد استفاده قرار می گیرد. فرزها معمولاً از کاربید تنگستن یا الماس ساخته می شوند و دارای سه قسمت اصلی بدنه، سر و قسمت میانه است.سر بعضی ازفرز/مته ها (مانند فرزهای کاربید تنگستن) حاوی تیغه هایی است که مواد را حذف می کنند. این تیغه ها ممکن است در زوایای مختلف قرار بگیرند تا بتوانند خاصیت دفن را تغییر دهند. زاویه های ضخیم تر زاویه ضایعات منفی ایجاد می کند که باعث افزایش استحکام و ماندگاری آستر می شود. زاویه های حاد تر زاویه ای مثبت به وجود می آورد که دارای تیغه ای واضح تر است اما سریعتر کسل می شود. سر دیگر بربرهای متداول دیگر در یک ریز ریز پوشیده شده است که عملکرد برش مشابهی با تیغه ها دارد (به عنوان مثال آبراه های الماس با سرعت بالا).اشکال مختلفی از این مته ها وجود دارد که شامل مخروط گرد ، وارونه ، شکاف مستقیم ، شکاف مخروطی ، و مته ی به شکل گلابی است. برای افزایش راندمان برش ، برش های اضافی در میان پره های بربرس افزوده می شود ، اما با ظهور هندپیس های پر سرعت، مزیت آن ها به حداقل رسیده است. این برش های اضافی را crosscuts می نامند.با توجه به طیف گسترده ای ازمته های مختلف ، از سیستم های شماره گذاری برای طبقه بندی مته ها استفاده می شود و شامل یک سیستم شماره گذاری ایالات متحده و یک سیستم شماره گذاری است که توسط سازمان بین المللی استاندارد سازی مورد استفاده قرار می گیرد.

نگهداری هندپیس های دندانپزشکی

برای جلوگیری از ابتلا به عفونت در طی برش های موفقیت آمیز ، این دستگاه پس از هر بار استفاده باید ضد عفونی شود. با توجه به ساختار مکانیکی دستگاه ، این کار را نباید با مواد ضد عفونی کننده الکلی انجام داد ، زیرا این امر باعث از بین رفتن روان کننده ها می شود. در عوض باید بعد از جدا کردن مته ، در یک اتوکلاو انجام شود ، دستگاه را با آب بشویید و روغن کاری کنید. کلاس های اداره غذا و داروی ایالات متحده به عنوان “دستگاه های یکبار مصرف” ، گرچه می توانند با روشهای مناسب استریل شوند.

تاریخچه هندپیس های دندانپزشکی

تمدن دره اندوس (Indus Valley) شواهدی از عمل دندانپزشکی در حدود 7000 سال قبل از میلاد داشته است. این نخستین شکل دندان پزشکی شامل درمان اختلالات مربوط به دندان با مته های کمانی است که توسط صنعتگران ماهر انجام گرفته است. بازسازی این شکل کهن دندان پزشکی نشان داد که روش های مورد استفاده قابل اعتماد و مؤثر است. حفره هایی با عمق 3.5 میلی متر با شیارهای متحدالمرکز نشان دهنده استفاده از ابزار مته است. سن دندان ها 9000 سال تخمین زده شده است. در زمانهای بعدی از مته دستی مکانیکی استفاده می شد. مانند اکثر دریل های دستی ، سرعت آنها کاملاً کند بود و سرعت آنها تا 15 دور در دقیقه بود. در سال 1864 ، جورج فلوس هارینگتون ، دندانپزشک انگلیسی ، یک دریل دندانپزشکی با ساعت را بنام ارواد اختراع کرد. دستگاه بسیار سریعتر از دریل های قبلی بود ، اما همچنین بسیار پر سر و صدا بود. در سال 1868 ، جورج اف. گرین ، دندانپزشك آمریكایی ، مته دندانپزشکی پنوماتیكی تولید كرد كه دارای مفاصل پدال بود. جیمز بی موریسون در سال 1871 یک دریل برقی با پدال طراحی کرد.اولین مته برقی دندان پزشکی در سال 1875 توسط گرین اختراع شد ، توسعه ای که باعث تحول در دندان پزشکی شد. تا سال 1914 ، مته های دندانپزشکی برقی می توانند به سرعت های 3000 دور در دقیقه برسند. موج دوم توسعه سریع در دهه 50 و 60 رخ داد ، از جمله توسعه مته توربین هوایی.با شروع دهه 1990 ، تعدادی از گزینه های دیگر برای مته های دوار معمولی دوار به وجود آمده است. این ها شامل سیستم های لیزر فرسایش و دستگاه های ساینده هوا (در واقع بلستر ماساتور مینیاتوری) یا درمان های دندانپزشکی با اوزون است.